Dalam karya "The Matrix of Gog" oleh Daniel Patrick, terdapat satu naratif menarik yang menimbulkan persoalan siapakah sebenarnya watak Gog dalam nubuat Kitab Yehezkiel di dalam Alkitab. Penulis tidak sekadar menggambarkan tokoh ini sebagai sosok misteri dalam sejarah agama, malah mengaitkannya dengan peristiwa serta bangsa besar yang pengaruhnya masih terasa hingga ke hari ini.

Gog dan Sejarah Kuno

Menurut penulis, Gog bukan sekadar watak simbolik, tetapi mempunyai akar sejarah yang nyata. Gog, dalam penafsirannya, dikenali sebagai Agag, raja kepada Amalek atau Edom — dua kaum kuno yang terkenal sebagai musuh Israel. Namun, sejarah berubah arah apabila pada tahun 126 SM, Yohanes Hyrkanus, seorang pemimpin Yahudi, telah memaksa bangsa Edom/Amalek untuk memeluk agama Yahudi. Dengan begitu, bangsa penakluk ini akhirnya berasimilasi ke dalam identiti Yahudi.

Bangsa Khazar dan Penukaran Agama Beramai-ramai

Penulis mengupas lanjut bagaimana transformasi identiti ini diteruskan pada zaman bangsa Khazar. Merujuk kepada kajian Arthur Koestler melalui buku "The Thirteenth Tribe", Daniel Patrick menulis bahawa bangsa Khazar – bangsa Turki dari dataran Eurasia – sebenarnya adalah keturunan Togarmah, cucu Yafet (anak Nabi Nuh), dan oleh itu mereka tergolong dalam bangsa bukan Semitik. Pada abad ke-8 Masihi, bangsa Khazar telah memeluk agama Yahudi secara besar-besaran, khususnya dalam fahaman Talmudic Judaism.

Peniru dan Penyamar dalam Sejarah

Menurut naratif buku ini, bangsa Khazar dan keturunannya, yang kini dikenali sebagai Yahudi Ashkenazi, bukanlah keturunan darah bangsa Israel atau Abraham secara langsung. Mereka dianggap sebagai "peniru" atau "penyamar", yang mengambil agama dan identiti Yahudi melalui sejarah, bukan melalui keturunan sebenar bangsa Semitik.

Implikasi Moden

Daniel Patrick melihat perubahan identiti ini memberi impak yang besar. Beliau menyatakan bahawa para elit dan penguasa dunia moden yang mengaku sebagai Yahudi – khususnya yang berpengaruh dalam ekonomi dan politik global – sebenarnya mewarisi keturunan Khazar, bukan Israel kuno. Dalam konteks nubuatan, inilah yang dimaksudkan dengan Gog: kuasa yang menguasai dunia dengan memakai nama "Yahudi" tanpa akar dari bangsa Israel yang sebenar.

Kesimpulan

Bagi penulis, menafsir nubuat Alkitab (Bible) mengenai Gog dan Magog (Yajuj dan Majuj)) tidak akan lengkap tanpa memahami dinamika sejarah tentang identiti dan migrasi bangsa-bangsa. “Gog” hanyalah simbol bagi kumpulan yang menguasai dunia tetapi sebenarnya adalah hasil rekonfigurasi identiti dari bangsa seperti Edom dan Khazar. Melalui sudut pandang sejarah dan teologi kritis ini, pembaca diajak untuk mempersoalkan semula siapa sebenarnya kaum “Yahudi” dalam konteks moden dan erti di sebalik konflik besar akhir zaman.

Petikan yang diterjemahkan ke dalam Bahasa Melayu daripada buku The Matrix of Gog karya Daniel Patrick

Koestler bukanlah seorang Yahudi yang taat beragama, tetapi beliau tidak pernah meninggalkan identiti sekular Yahudinya, meskipun beliau cukup jujur untuk mengakui bahawa sejarah “bangsa pilihan” itu hanyalah satu ilusi semata-mata.

Bukunya seharusnya berada di atas meja setiap pastor Kristian sebagai bahan rujukan, supaya mereka dapat disedarkan daripada ilusi dan delusi mereka sendiri tentang kononnya “bangsa pilihan” dan “kepulangan” mereka ke “Tanah Yang Dijanjikan” — yang hakikatnya tidak pernah dijanjikan pun kepada mana-mana nenek moyang bangsa Khazar atau Edom ini.

Satu lagi buku yang lebih awal daripada karya Koestler tentang asal-usul Khazar bagi Yahudi Ashkenazi ialah hasil tulisan Profesor Sejarah Yahudi Abad Pertengahan di Universiti Tel Aviv, iaitu A. N. Poliak.

Bukunya, Khazaria, diterbitkan pada tahun 1944 di Tel Aviv, dan edisi kedua pada tahun 1951.

Buku Poliak ini dianggap lebih radikal daripada buku Koestler oleh para penentangnya.

Ia hanya diterbitkan dalam bahasa Ibrani dan menimbulkan kegemparan besar dalam kalangan masyarakat Yahudi kerana ia mencabar doktrin “bangsa pilihan” yang menjadi asas kepada pembentukan negara Israel.

Dalam mukadimah bukunya, Poliak menulis:

“Fakta-fakta yang ada menuntut pendekatan yang baharu — baik terhadap persoalan hubungan antara Yahudi Khazar dengan komuniti Yahudi lain, mahupun terhadap persoalan sejauh mana kita boleh menganggap bahawa Yahudi Khazar ini merupakan teras kepada penempatan besar Yahudi di Eropah Timur… kerana keturunan penempatan ini — kini membentuk majoriti besar dalam populasi Yahudi dunia.”

Bagi para Zionis, buku-buku yang membongkar asal-usul Yahudi Ashkenazi ini ibarat mimpi ngeri Frankenstein yang tidak pernah mati, walau berapa kali pun mereka cuba “membunuhnya” melalui media mereka.

Isu ini dihidupkan semula oleh seorang lagi Yahudi Ashkenazi pencari kebenaran melalui sebuah buku terbitan tahun 1993 berjudul:

The Ashkenazic ‘Jews:’ A Slavo-Turkic People in Search of a Jewish Identity (diterbitkan oleh Slavica Publishers), hasil karya Dr. Paul Wexler, seorang pakar linguistik dari Universiti Tel Aviv.

Tajuk buku itu sahaja sudah cukup untuk membuat minda kebanyakan Zionis terkejut dan terpinga-pinga.

Seorang pengkritik merumuskan isi buku Wexler dalam satu perenggan ringkas:

“Wexler menggunakan kaedah rekonstruksi bahasa Yiddish untuk berhujah bahawa ia pada asalnya ialah bahasa Slavic yang kosa katanya kemudiannya digantikan dengan perkataan-perkataan Jerman. Lebih dari itu, beliau berhujah bahawa Yahudi Ashkenazi sebenarnya kebanyakannya terdiri daripada bangsa Slav dan Turki yang memeluk agama Yahudi, lalu bergabung dengan segelintir kecil Yahudi Palestin daripada zaman Diaspora.”

Terdapat juga beberapa buku lain yang membahaskan topik ini.

Buku Koestler dan rujukan kepadanya tersebar luas di internet.

Jika anda mencari dengan bersungguh-sungguh, anda mungkin akan menemui versi penuhnya yang sedia untuk dimuat turun, atau anda boleh membelinya di Amazon dan menghadiahkannya kepada rakan-rakan “Kristian Zionis” anda.

Jadi, kebenaran itu memang wujud untuk sesiapa yang mahu melihatnya.

Tetapi jika tidak, mereka sentiasa boleh bersandar pada ayat berikut:

“Tuhan dunia ini (Syaitan) telah membutakan pemikiran orang-orang yang tidak percaya.”

(2 Korintus 4:4)

Lagipun, mempercayai sesuatu yang palsu itu memang jauh lebih mudah.

Apakah hujah kepercayaan Shlomo Sand bahawa orang Palestin ialah keturunan orang Yahudi biblikal pada zaman Yesus?

Shlomo Sand, seorang sejarawan Israel, berhujah dalam bukunya “The Invention of the Jewish People” bahawa orang Palestin ialah keturunan daripada orang Yahudi biblikal pada zaman Yesus. Hujahnya mencabar gagasan tradisional bahawa orang Yahudi moden merupakan satu kelompok etnik tunggal dan homogen dengan garis keturunan yang tidak terputus sejak zaman biblikal.

Sand juga berpendapat bahawa pemelukkan kepada agama Yahudi oleh bangsa Khazar, sebuah kelompok penutur bahasa Turki, pada abad ke-8 memainkan peranan penting dalam pembentukan komuniti Yahudi di Eropah Timur. Beliau mencadangkan bahawa ramai Yahudi Ashkenazi, yang kini membentuk sebahagian besar populasi Yahudi moden, sebenarnya merupakan keturunan bangsa Khazar dan bukannya keturunan langsung bangsa Israel purba.

Berhubung dengan orang Palestin, Sand mengemukakan bahawa mereka ialah keturunan daripada populasi Yahudi asli yang wujud di wilayah tersebut pada zaman Yesus, yang kemudiannya memeluk agama Islam serta berasimilasi dengan populasi Arab. Beliau berhujah bahawa gagasan tentang “kepulangan” orang Yahudi moden ke tanah leluhur mereka sebenarnya merupakan sebuah konstruksi politik dan ideologi, bukannya fakta sejarah.

Penting untuk diperhatikan bahawa hujah Shlomo Sand telah mencetuskan perdebatan dan diskusi dalam kalangan akademik serta intelektual, dan tidak diterima secara universal. Pandangannya mencabar pemahaman konvensional tentang identiti dan sejarah Yahudi, dan telah menimbulkan sokongan mahupun kritikan daripada pelbagai sarjana dan pakar.

Sand berpendapat bahawa orang Palestin moden sebahagian besarnya ialah keturunan orang Yahudi biblikal yang tinggal di wilayah tersebut pada zaman Yesus. Beliau percaya bahawa ramai orang Yahudi biblikal di rantau itu sebenarnya tidak diusir selepas kehancuran Bait Suci Kedua, seperti yang didakwa oleh sejarah tradisional Yudaisme, sebaliknya mereka memeluk agama Kristian dan kemudian Islam.

Hujah Sand mencabar naratif Zionis tradisional tentang sejarah Yahudi, yang melihat orang Yahudi moden sebagai keturunan langsung daripada bangsa Yahudi biblikal. Sebaliknya, beliau menegaskan bahawa Orang Palestin mempunyai hubungan sejarah dengan tanah itu sedalam hubungan orang Yahudi biblikal dahulu. Hal ini mencabar gagasan tentang sebuah negara yang eksklusif untuk orang Yahudi moden di wilayah itu serta menguatkan tuntutan orang Palestin terhadap tanah air mereka.

⸻

Shlomo Sand ialah seorang sejarawan, penulis, dan profesor Israel. Beliau dikenali melalui penulisan-penulisannya yang kontroversial dan mencetuskan pemikiran tentang sejarah bangsa Yahudi serta konflik Israel-Palestin.

Sand telah mencabar naratif tradisional mengenai sejarah dan identiti Yahudi, dan karyanya telah mencetuskan perdebatan serta perbincangan dalam kalangan sarjana dan masyarakat umum. Sand ialah profesor sejarah di Universiti Tel Aviv dan telah menulis beberapa buah buku mengenai topik seperti nasionalisme, asal usul bangsa Yahudi, dan sejarah Timur Tengah. Karyanya telah diterjemahkan ke dalam pelbagai bahasa dan memberi impak yang besar dalam bidang sejarah serta sains politik.